امروزه با پیشرفت علم در زمینه دندان پزشکی راهکارهای مختلفی برای درمان این دندان‌ها اختراع شده است که یکی از این راهکارها ایمپلنت دندان است که امروزه توسط پزشکان توصیه می‌شود و بهترین درمان برای دندان‌های از دست رفته است. ایمپلنت یا کاشت دندان، روش بسیار خوب و امید دهنده ای است برای کسانی که یک یا چندین دندان خود را از دست داده اند.
محدودیت سنی انجام ایمپلنت
ایمپلنت دندان را می توان بازیابی دندان از دست رفته دانست که تا آخر عمر با شما خواهد بود. محدودیت سنی در این روش درمان وجود ندارد و هر فردی به سن رشد رسیده باشد و بتواند بهداشت دهان و دندان خود را رعایت کند، می‌تواند از این روش درمان برای درمان دندان‌های از دست رفته خود استفاده کند. برای مثال افرادی که در کودکی و پس از رویش دندان‌های دایمی یک یا چند دندان خود را بر اثر حادثه‌ای از دست داده‌اند پس از 16 سالگی می‌توانند برای جایگزین دندان‌های مراجعه کنند و یا کسانی که با بالاتر رفتن سن دندان‌هایشان پوسیده شده و از دست رفته می‌توانند از ایمپلنت دندان برای جای‌گذاری دندان‌های از دست رفته خود استفاده کنند و یا هر فردی در هر سنی می‌تواند از این روش درمان استفاده کند.
بهترین حالت قرار دادن ایمپلنت چه زمانی است؟
بهترین حالت قرار دادن ایمپلنت قرار دادن ایمپلنت بلافاصله پس از کشیدن دندان است. دندان‌های غیرقابل‌نگهداری باید کشیده شوند و معمولا 2 تا 3 ماه صبر می‌کنند تا در ناحیه بدون دندان استخوان‌سازی انجام گیرد. با این حال در برخی شرایط و به صلاح دید دندان پزشک در صورتی که ریشه دندان دچار عفونت فعال نباشد، امکان قرار دادن همزمان ایمپلنت همراه کشیدن دندان وجود دارد. مزیت عمده این روش این است که برای دو عمل ، به یک مرحله بی‌حسی و جراحی نیاز است و نیازی به تعویق افتادن درمان ایمپلنت نیست.
شرایط زیر را باید برای کاشت دندان در نظر گرفت:
* دندان از دست رفته، عفونی نباشد.
* مقدار زیادی استخوان در اثر عفونت از دست نرفته باشد.
* با تحلیل لثه روبرو نباشیم.
* نیازی به جراحی پیوند لثه نباشد.
ایمپلنت به استخوان فک آسیب نمی‌زند.
ایمپلنت‌ها از جنس تیتانیوم هستند که در محیط بدن کاملا خنثی است و در شرایط طبیعی نه‌تنها هیچ واکنش مضری برای بدن انسان ایجاد نمی‌کند بلکه با تغییرات سطحی ایجاد شده روی آنها، به شدت تمایل دارند جذب استخوان فک شوند. همچنین انجام این کار مانع ادامه تحلیل استخوان فک می‌شود. قرار دادن ایمپلنت‌ها مگر در شرایط بسیار نادر باعث هیچ واکنشی در استخوان نمی‌شود.
طول عمر ایمپلنت دندان
طول عمر ایمپلنت دندان یکی دیگر از سئوالاتی است که امروزه برای بسیاری از بیماران مطرح می گردد. امروزه در طراحی و ساخت ایمپلنت از تکنولوژی‌های نوین استفاده می گردد که این امر به همراه انجام صحیح و دقیق روش های جراحی ایمپلنت دندانی منجر می گردد که عمر ایمپلنت در فک بسیار افزایش یافته و می توان در شرایط ایده‌آل برای ایمپلنت عمر نا محدود را متصور گردید. به طور کلی، عمر ایمپلنت بستگی به عوامل مختلفی دارد که از آن جمله می توان به تکنولوژی ساخت، جنس و مشخصات مکانیکی ایمپلنت و همچنین رعایت بهداشت دهان و دندان بیمار اشاره نمود.
ایمپلنت به همراه ارتودنسی
گاهی دندانپزشک شما، در حین معاینه برای انجام ارتودنسی تشخیص می دهد که ایمپلنت دندان همزمان، صورت گیرد. اینکه ایمپلنت دندان اول انجام شود یا ارتودنسی دندان، به تشخیص دندانپزشک و با توجه به شرایط بیمار خواهد بود. این درمان برای افرادی است که نه تنها دندان های نامرتبی دارند، بلکه چند دندان خود را نیز از دست داده اند.
مینی ایمپلنت
مینی ایمپلنت ها گروهی از ایمپلنت ها هستند که سایزآنها کمتر از سه میلی متر و معمولاً بین 2 تا 3 میلی متر است. سایزهای کوچک مینی ایمپلنت ها، این امکان را به وجود می آورد تا بدون بازکردن بافت نرم، فقط از روی لثه سوراخی ایجاد شده و مینی ایمپلنت ها داخل استخوان قرار گیرد. پس از این مرحله، مینی ایمپلنت به راحتی قابل استفاده بوده و نیازی به صبر کردن طولانی برای جوش خوردن نیست.
مراقبت از ایمپلنت دندان
برای مراقبت از ایمپلنت دندان باید مانند دندان‌های طبیعی از آنها مراقبت شود و بهتر است برای نگهداری ایمپلنت به بهترین نحو روزی سه بار مسواک و روزی یک بار نخ دندان زده شود و همچنین استفاده از دهانشویه توسط پزشکان توصیه می‌شود و همچنین استفاده از آب نمک نیز روش خوبی برای نظافت دندان‌ها است. باید توجه کنید که رعایت نکردن بهداشت دهان و دندان ممکن است موجب بروز مشکلاتی شود که ایجاد عفونت موضعی یکی از این مشکلات احتمالی است.بنابراین بهداشت دهان و دندان را فراموش نکنید.
عوارض ایمپلنت دندان
عوارض ایمپلنت دندان بسیار کم است و از جمله آن ها می توان به واکنش های حساسیتی در ابتدای درمان، جراحی نامناسب و شکست درمان اشاره کرد. معضلات کاشت ایمپلنت دندان مانند مشکلات ناشی از ترزیق های دندانپزشکی، درد، اسیب رسیدن به اعصاب دندان، شکستگی، کوفتگی استخوان و بلعیدن قطعات ایمپلنت است که درصد اتفاق افتادن آن ها بسیار کم است.
ایمپلنت موجب درد و ناراحتی نمی‌شود.
جراحی ایمپلنت در محیط استریل انجام می‌شود و نسبت به دیگر جراحی‌های دهان و دندان کاملا بدون درد و ناراحتی است و اگر دستورات پزشک رعایت شود این جراحتی به راحتی انجام می‌شود.
ایمپلنت را می‌توان همزمان با کشیدن دندان انجام داد.
معمولا دندان‌هایی که نمی‌توان نگهداری کرد، کشیده می‌شوند و 2 تا 3 ماه پس از آن استخوان سازی در قسمت بدون دندان انجام می‌شود اما در برخی شرایط ممکن است دندان پزشک تشخیص دهد ریشه دندان دچار عفونت فعال نیست و می‌توان همزمان با کشیدن دندان ایمپلنت انجام شود. در این روش بی‌حسی و جراحی در یک مرحله انجام می‌شود و زمان درمان طولانی نمی‌شود.
چه کسانی نباید سراغ ایمپلنت بروند؟
بیماران مبتلا به دیابت کنترل‌نشده
بیماران تحت رادیوتراپی به‌خصوص در ناحیه فک و صورت
بیمارانی که طولانی مدت تحت درمان بیس فسفونات بوده اند
* البته تجویز کردن یا نکردن این عمل به تشخیص دندان پزشک بستگی دارد.
ممکن است قرار دادن دندان روی ایمپلنت کمی زمان ببرد.
پس از اینکه ایمپلنت در دهان قرار داده شد برای اینکه استخوان اطراف ایمپلنت کاملا شکل بگیرد 2 تا 4 ماه یا حتی در برخی مواقع 6 ماه زمان می‌برد. اما با توجه به شرایط ممکن است در برخی مواقع که استخوان فک مناسب باشد روکش موقت یا دائم همزمان با ایمپلنت دندان قرار داده شود.
شایعات درباره ایمپلنت
در رابطه با جراحی ایمپلنت شایعات زیادی وجود دارد، مانند: بعد از جراحی ایمپلنت سرتان را نباید خم کنید، بعد از جراحی ایمپلنت نباید سرما بخورید، قرار دادن ایمپلنت در دهان باعث ایجاد عفونت می‌شود و بسیاری از شایعات دیگر. که باید گفت این باورهای غلط هیچ گونه توجیه علمی ندارد و تنها شایعاتی بیش نیست.بهتر است قبل از جراحی ایمپلنت با دندان پزشک خود مشورت کنید و سوالات خود را بپرسید تا شک و تردیدها از بین برود.